مرزهای ایران در طول تاریخ ثابت نبوده اند و با روی کار آمدن حکومتی جدید و شروع جنگ ها با همسایگان در حال تغییر و تحول بوده اند . در زمان هخامنشیان و دوران پادشاهی خسرو پرویز امپراتور ساسانی مرزهای ایران به نهایت گسترش خود رسید . اما با حمله اسکندر و اعراب به ایران محدوده قلمرو ایران تغییر کرد و کوچکتر از قبل شد . تا اینکه در زمان سلجوقیان در طول پادشاهی ملکشاه دوباره گسترش یافت و در پایان حکومت صفویه ٰ با حمله افغان ها به ایران باز قسمت هایی از ایران تجزیه شد . با فتوحات و کشورگشایی های نادرشاه قلمرو ایران وسعت زیادی یافت اما با مرگ او ضعف ایران آغاز شد و با شروع حکومت قاجارها که اوج ضعف ایران بود پای بیگانگانی چون روسیه و انگلیس به ایران باز شد و آنان طی قرارداد هایی بخش های زیادی از ایران را جدا کردند و دیگر ایرانیان نتوانستند قدرت سابق را بدست بیاورند تا بتوانند این مناطق را که از ایران جدا شد را پس بگیرند.